Być może zastanawiasz się, dlaczego bliska Ci osoba, mimo oczywistych problemów z alkoholem, nadal sięga po kieliszek. Czy to brak woli? Słaby charakter? A może coś więcej? Dlaczego alkoholik nie chce przestać pić? W tym artykule wyjaśniamy, co naprawdę kryje się za „niechęcią” do trzeźwości.
Dlaczego osoba uzależniona kontynuuje picie, mimo konsekwencji?
To jedno z najczęstszych i najbardziej frustrujących pytań, które zadają sobie bliscy osób uzależnionych. Warto wiedzieć, że to nie kwestia „niechcenia”, ale skomplikowany mechanizm psychologiczny i neurobiologiczny, który sprawia, że decyzja o zaprzestaniu picia staje się bardzo trudna – nawet jeśli osoba uzależniona widzi szkody, jakie alkohol wyrządza w jej życiu.
Uzależnienie to choroba – nie wybór
Choć może się wydawać, że osoba uzależniona wybiera picie, uzależnienie to zaburzenie zdrowia psychicznego i fizjologicznego. Na pewnym etapie nie chodzi już o przyjemność – chodzi o przetrwanie. Alkohol staje się strategią regulowania emocji, napięcia, samotności czy wstydu.
Światowa Organizacja Zdrowia uznaje uzależnienie od alkoholu za chorobę mózgu. Mózg osoby uzależnionej uczy się, że picie to szybki sposób na ulgę. Gdy przestaje pić – pojawia się lęk, rozdrażnienie, ból fizyczny i psychiczny. W tym sensie picie nie jest już świadomą decyzją, a próbą „uciszenia” objawów alkoholizmu.
„Nie chcę” czy „nie mogę”?
W rzeczywistości wielu pacjentów w terapii mówi: „nie chcę już pić, ale nie wiem, jak przestać”. Ten rozdźwięk między pragnieniem zmiany a brakiem umiejętności jej wdrożenia, to często efekt deficytu mechanizmów radzenia sobie, które były wcześniej zastępowane alkoholem.
Część osób uzależnionych:
- Nie widzi jeszcze problemu, bo skutecznie go wypiera.
- Nie widzi związku między alkoholem a swoimi problemami.
- Bo się boi, że bez alkoholu nie poradzi sobie z codziennością.
- Bo to jedyny sposób, jaki zna, by „uciszyć” emocje.
- Nie zna innych strategii radzenia sobie z emocjami.
- Uważa, że i tak już „jest za późno”.
Uzależnienie to często szczyt góry lodowej
Dlaczego alkoholik „nie chce” przestać pić? Za nałogiem często stoją nierozpoznane traumy, depresja, zaburzenia lękowe czy osobowościowe. Dlatego dobrze poprowadzona terapia uzależnień to nie tylko „odstawienie” alkoholu, ale proces głębokiej pracy nad sobą, który pozwala zrozumieć, co sprawia, że picie było w ogóle potrzebne.
Czy osoba uzależniona musi chcieć się leczyć?
Nie zawsze motywacja do zmiany pojawia się od razu. Czasem pierwszym krokiem jest psychoedukacja, kontakt z terapeutą, który nie ocenia, ale stwarza bezpieczne warunki do refleksji. I właśnie to – zrozumienie, wsparcie i przestrzeń do decyzji – potrafią uruchomić realną chęć zmiany.
Co możesz zrobić, jeśli bliska Ci osoba „nie chce” przestać pić?
- Nie naciskaj, ale wyrażaj swój niepokój w sposób spokojny i empatyczny.
- Zadbaj o własne granice – nie chodzi o kontrolowanie, ale o dbanie o siebie.
- Nie kryj konsekwencji – ale nie zawstydzaj.
- Nie pij razem z tą osobą.
- Poszukaj pomocy – dla siebie i dla niej. Rozważ rozmowę z terapeutą uzależnień lub grupą wsparcia dla rodzin, by lepiej zrozumieć sytuację i nie działać w pojedynkę.
„Niechęć” do zaprzestania picia to często obrona, nie zła wola
Zamiast osądu – zrozumienie. Zamiast presji – wsparcie. Osoba uzależniona nie przestaje pić, bo nie umie, nie wie jak, nie zna siebie bez alkoholu. Leczenie to nie kara, ale szansa na odzyskanie życia – krok po kroku, z pomocą specjalistów.
Jeśli potrzebujesz wsparcia – jesteśmy tu dla Ciebie.
W Phoenix Recovery Center pomagamy osobom zmagającym się z uzależnieniem w bezpiecznej, dyskretnej atmosferze. Pracujemy kompleksowo – Łączymy psychoterapię z regeneracją ciała i nowoczesnymi technologiami (VR, masaże, refleksologia, konsultacje z dietetykiem). Pomagamy wrócić do równowagi – bez wstydu i ocen.
Przypisy naukowe:
- WHO (2019). International Classification of Diseases – ICD-11.
- Koob, G. F., & Volkow, N. D. (2016). Neurobiology of addiction: a neurocircuitry analysis. The Lancet Psychiatry.
- Instytut Psychiatrii i Neurologii (Polska), materiały edukacyjne PARPA (2020).